Мо фаҳмидем, ки инсон зудбовар аст, амру фармонҳои Худоро тез аз ёдаш мебарорад ва ин кор сабаби ғазаби Худо ва азоби мо мешавад. Бояд мо аз ҳамин қиссаи Одаму Ҳавво ибрат гирем, ки ба фиреби мор гирифтор шуданд. Бо амри Худо зиндагӣ кунем, ба васвасаҳо роҳ надиҳем, то Ӯ аз мо хушнуд бошаду ба мо баракат диҳад.
