Қурбони кардани Иброҳим писаршро
Худо мора ин қадар неъматоша арзони дода аст ки нишонаи муҳаббаташ ба мо аст лекин мо бояд аз ёд набарорем ки дар баробари и Худо бо санҷишхои сахте дора чихеле ки Иброҳимро санҷид. Пас ягона роҳи халоси ва наҷот ин ихлос ва боварӣ ба раҳмати у аст ки ба сабру итоат ҳам аз санҷиш мегузарем ҳам муҳаббати худамонро Худода нишон метем.
